 IVN Vecht & Plassengebied -
Vleermuizen
|
||
|
Excursies | Vogels | Vleermuizen | Natuurgebieden | Groencursus | Natuurgidsencursus | Organisatie | IVN Vecht & Plassengebied Fotoboek | Natuurkrant | Vogelreis Falsterbo | Waterkwaliteit | Virtuele excursie Gunterstein | Poelenwerkgroep het Gooi |
||
|
De invloed van de temperatuur op het begin van de winterslaap van vleermuizen. Een werkstuk van Annelies Zoetelief en Kim van Eijl.
|
||
|
De oorsprong van de vleermuizen De verschillende soorten vleermuizen Vooroordelen en verhalen over vleermuizen
|
De werking van de batdetector Er
is een heel bekend vooroordeel over vleermuizen, namelijk dat ze blind
zijn. Maar dat is helemaal niet waar. Bijna alle vleermuizen kunnen heel
goed zien. De meeste soorten die in Nederland leven zien niet goed genoeg
om insecten te vangen als het donker wordt. Daar hebben ze de echolocatie
voor. Vroeger
gebruikte men bandopnemers die in staat waren ultrasone geluiden te
registreren. Door de opnames vertraagd af te spelen (minder trillingen per
tijdseenheid dus verlaging van de frequentie) kon men de vleermuisgeluiden
horen. Het
principeschema van een batdetector.
Het
geluid dat vleermuizen maken is niet hoorbaar voor mensen. Het zijn
geluiden op een hele hoge frequentie. Het geluid bestaat eigenlijk uit
allemaal trillingen en een vleermuis maakt geluid van 50.000 tot meer dan
100.000 trillingen per seconde. Dat wordt aangegeven met de eenheid Hz (Herz).
Mensen kunnen geluiden tot 20.000 Hz horen. Een vleermuisdetector maakt de
geluiden wel hoorbaar voor mensen. De uitgezonden ultrasone piepjes worden
door de microfoon opgevangen en versterkt. Daarna wordt de frequentie zo
verlaagd dat het geluid voor mensen hoorbaar wordt.
|
|
|
|
||
